چگونه نماز را "برپا" کنیم؟
---------------------------
در سراسر قران کریم کریم حتا یک ایه در مورد امر به خواندن نماز مشاهده نمی شود در صورتی که بکرات در مورد "الصلاه" از فعل "یقیمون" یعنی برپا کردن استفاده شده است.
یقینا تفاوتی که در مفهوم این دو واژه وجود دارد در تلقی و کیفیت عمل نماز گزار نسبت به این فریضه مهم که قبول و رد کلیه اعمال در گرو آن است نقش غیر فابل انکاری دارد.
شخصی که تکلیف خود را در برابر این رکن اساسی و عمود خیمه دین صرفا خواندن نماز تعریف نموده با ادای اذکار و خواندن سوره هایی از قران در حال قیام و رکوع و سجود نمازگزار است. البته این در صورتی است که معنای اقامه الصلاه همان خواندن نماز باشد .
در صورتی که نگاهی به کتب لغت و تفسیر در مورد مفهوم اقامه نماز معلوم می شود بر خلاف تفاهم عرفی اقامه در لغت عرب به معنای برپا کردن و ادامه شی ء است نه خواندن .
طبرسی و زمخشری اقامه شی را بجا آوردن حق آن دانسته و در تفسیر المنار اقامه نماز از روی خلوص و توجه به پا داشتن آن معنا شده به نظر می رسد با توجه به ایات قرآن کریم همه این معانی در برپایی نماز منظور باشد همچنانکه در شریفه "الذینهم فی صلاتهم خاشعون " (مومنون / آیه 2 ) خشوع در نماز و در آیه "الذین هم علی صلاتهم دائمون " (معارج آیه 23 ) دوام و مداومت بر آن بیان و مورد تاکید است. والله اعلم بالصواب
- ۹۸/۰۴/۱۷