سایت شخصی پرویز رضایی

امسال هم مانند سال گذشته قصد دارم اگر خداوند یاری کند در ماه رمضان به زبان ساده به نکاتی کلیدی از آیه و یا آیاتی که بطور معمول در آن روز بخصوص برای ختم قران تلاوت می شود بپردازم با این امید که از همفکری دوستان در فهم عمیق تر این ایات بهره مند شوم.

1- اهْدِنَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِیمَ (ایه 6 / سوره حمد)

2- ذَلِکَ الْکِتَابُ لَا رَیْبَ فِیهِ هُدًى لِلْمُتَّقِینَ (ایه 2 / سوره بقره)

پرسش : در ایه 6 سوره حمد که هر مسلمان در هروز حداقل ده بار آنرا در نماز های خودتکرار می کند از خداوند می خواهیم که ما را هدایت کند در صورتیکه به موجب ایه 2 سوره بقره قران وسیله هدایت تقوا پیشگان معرفی شده است به تعبیر دیگر اگر قران کتابی است که انسان با عمل به ان مورد هدایت واقع می شود طلب هدایت از خدا چه معنایی دارد ؟

پاسخ : هدایت دو معنا دارد

1- هدایت به معنای ارائه طریق

2- هدایت به معنای ایصال به مطلوب

با این توضیح که ممکن است شما مسیرتان را ندانید و از شخصی در این مورد راهنمایی بخواهید در این صورت اگر آن شخص با ترسیم کروکی دقیق مسیر رسیدن تان را به مقصد ترسیم کرد این راهنمایی را می توانیم از نوع اول و ارائه طریق به نامیم اما اگر از سر لطف با شما همراه شد و شما را به مقصد رساند هدایت از نوع دوم محقق شده است (ایصال به مطلوب)

بنا بر این با آنکه خداوند در ایه دوم سوره بقره قران را به عنوان نقشه راه معرفی کرده است اما بندگاه به تاسی از سوره حمد همچنان خود را نیازمند دانسته و از خداوند می خواهند تا در مسیر پر تلاطم زندگی دست شان را بگیرد.