سایت شخصی پرویز رضایی

در ایه 128 سوره ال عمران خداوند فرمود لَیْسَ لَکَ مِنَ الْأَمْرِ شَیْءٌ أَوْ یَتُوبَ عَلَیْهِمْ أَوْ یُعَذِّبَهُمْ فَإِنَّهُمْ ظَالِمُونَ یعنی (ای پیامبر)هیچ گونه اختیاری برای تو نیست مگر اینکه (خدا) بخواهد آنها را ببخشد، یا مجازات کند؛ زیرا آنها ستم گرند.
این ایه صراحت دارد که کار آمرزش و یا عذاب بندگان تنها در اختیار خداست و در اختیار پیامبر یا کسان دیگر نیست .

همچنانکه در آیه 19 سوره زمر به پیامبر می فرماید : أَفَمَنْ حَقَّ عَلَیْهِ کَلِمَةُ الْعَذَابِ أَفَأَنْتَ تُنْقِذُ مَنْ فِی النَّارِ / آیا تو می‏توانی کسی را که فرمان عذاب درباره او قطعی شده، رهائی بخشی ؟ آیا تو می‏توانی کسی را که در درون آتش است برگیری و بیرون آوری ؟!
البته این گونه ایات با شفاعت به معنای دعای مومنین برای یکدیگر و یا ابلاغ رحمت الهی بوسیله انبیاء و اولیای خدا در قیامت برای کسانی که خداوند ار آنها راضی و خشنود است هیچ منافاتی ندارد.