سایت شخصی پرویز رضایی

سردفتر اسناد رسمی 695 تهران

سایت شخصی پرویز رضایی

سردفتر اسناد رسمی 695 تهران

۸۵ مطلب در تیر ۱۳۹۸ ثبت شده است

  • ۰
  • ۰


چگونه نماز را "برپا" کنیم؟
---------------------------
در سراسر قران کریم کریم حتا یک ایه در مورد امر به خواندن نماز مشاهده نمی شود در صورتی که بکرات در مورد "الصلاه" از فعل "یقیمون" یعنی برپا کردن استفاده شده است.
یقینا تفاوتی که در مفهوم این دو واژه وجود دارد در تلقی و کیفیت عمل نماز گزار نسبت به این فریضه مهم که قبول و رد کلیه اعمال در گرو آن است نقش غیر فابل انکاری دارد. 
شخصی که تکلیف خود را در برابر این رکن اساسی و عمود خیمه دین صرفا خواندن نماز تعریف نموده با ادای اذکار و خواندن سوره هایی از قران در حال قیام و رکوع و سجود نمازگزار است. البته این در صورتی است که معنای اقامه الصلاه همان خواندن نماز باشد .
در صورتی که نگاهی به کتب لغت و تفسیر در مورد مفهوم اقامه نماز معلوم می شود بر خلاف تفاهم عرفی اقامه در لغت عرب به معنای برپا کردن و ادامه شی ء است نه خواندن . 
طبرسی و زمخشری اقامه شی را بجا آوردن حق آن دانسته و در تفسیر المنار اقامه نماز از روی خلوص و توجه به پا داشتن آن معنا شده به نظر می رسد با توجه به ایات قرآن کریم همه این معانی در برپایی نماز منظور باشد همچنانکه در شریفه "الذینهم فی صلاتهم خاشعون " (مومنون / آیه 2 ) خشوع در نماز و در آیه "الذین هم علی صلاتهم دائمون " (معارج آیه 23 ) دوام و مداومت بر آن بیان و مورد تاکید است. والله اعلم بالصواب

  • پرویز رضایی
  • ۰
  • ۰


"عجز و ناتوانی کسانی که غیر خدا خوانده می شوند از خلق یک مگس"

ای مردم مثلی زده شده است گوش به آن فرا دهید: کسانی را که غیر از خدا می‏ خوانید هرگز نمی‏توانند مگسی بیافرینند، هر چند برای این کار دست به دست هم دهند و هر گاه مگس چیزی از آنها برباید نمی‏توانند آن را باز پس ‍ گیرند، هم این طلب کنندگان ناتوانند و هم آن مطلوبان (هم این عابدان و هم آن معبودان) سوره حج / ایه 73
نکته ها :
1- آوردن مثل از جانب خداوند برای بی اساس بودن حاجت خواهی از غیر خدا.

2- فراخوان مشرکان برای گوش دادن به ضرب المثل خداوند برای اثبات باطل بودن اندیشه شرک.

3- بیان اعتقاد مشرکان در تدبیر امور انسانها و جهان از طرف غیر خداوند یکتا

4- استغاثه و یاری خواستن مشرکان از دون الله

5- عجز و ناتوانی کسانی که غیر خدا خوانده می شوند از خلق یک مگس

6- برملا شدن پوچی اعتقاد مشرکان با یک مثل روشن برای همه مردم

پ.ن

یَا أَیُّهَا النَّاسُ ضُرِبَ مَثَلٌ فَاسْتَمِعُوا لَهُ إِنَّ الَّذِینَ تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ لَنْ یَخْلُقُوا ذُبَابًا وَلَوِ اجْتَمَعُوا لَهُ وَإِنْ یَسْلُبْهُمُ الذُّبَابُ شَیْئًا لَا یَسْتَنْقِذُوهُ مِنْهُ ضَعُفَ الطَّالِبُ وَالْمَطْلُوبُ / برگرفته از: تفسیر راهنما / ایه الله هاشمی

  • پرویز رضایی
  • ۰
  • ۰


توجیه عقاید کلامی و اجتهاد در برابر نص

آیا درقرآن نمى‏ اندیشند اگر از جانب غیر خدا بود قطعا در آن اختلاف بسیارى مى‏ یافتند (سوره نساء ایه82)

از آن روز بترسید که خداوند پیامبران را جمع می‏کند و به آنها میگوید مردم در برابر دعوت شما چه پاسخی دادند؟ 
می‏گویند ما چیزی نمی‏دانیم تو خود از تمام پنهانیها آگاهی.(ایه 109 سوره مائده)

یاد آور زمانی را که خداوند به عیسی بن مریم می‏گوید: آیا تو به مردم گفتی که من و مادرم را دو معبود، غیر از خدا، بپرستید؟...
(عیسی) من به آنها چیزی جز آنچه مرا مامور به آن ساختی نگفتم، به آنها گفتم: خداوندی را بپرستید که پروردگار من و پروردگار شما است، و تا آن زمان که میان آنها بودم مراقب و گواه آنان بودم، و هنگامی که مرا از میانشان برگرفتی تو خود مراقب آنها بودی، و تو گواه بر هر چیز هستی.(ایه 116 همان سوره)

ایه الله مکارم مولف محترم تفسیر نمونه در مورد ایه 109 سوره مائده و اعلام همگانی رسولان خدا بر نفی علم خود در روز قیامت در برابر این پرسش خداوند که مردم به شما چه پاسخی دادند و تعارض این ایه صریح و روشن با اعتقاد به شاهد و ناظر بودن انبیاء و اولیاء و بزرگان دین و مذهب بر اعمال و گفتار بندگان تا قیامت و توجیه این عقیده در صفحه 120 جلد پنجم آن تفسیر می نویسد :

1- پیامبران در پاسخ سوال پروردگار عالم اظهار ادب کرده اند (یعنی در مقابل این سوال روشن خداوند از آنها در مورد نحوه مواجهه مردم با دعوت ایشان بجای بیان صریح آنچه علی الادعا شاهد و ناظرش بودند با شکسته نفسی خودشان را بی اطلاع از آنچه رخ داده معرفی می کنند)

2- منظور انبیاء آن است که علم خود را در برابر علم خدا هیچ بشمرند و ...( به عبارت دیگر در جواب یک سوال مشخص درباره یک موضوع معین با بیان ناچیز بودن علم خودشان در مقایسه با علم خدا از پاسخ به پرسش خداوند شانه خالی می کنند!

و جالب اینکه در چند صفحه (135همان جلد ) در توضیح و تفسیر ایه 116و پرسش مشابه از حضرت عیسی (ع) بلحاظ وضعیت پیروانش بعد از او در مورد اینکه "آیا تو به مردم گفتی که من و مادرم را دو معبود، غیر از خدا، انتخاب کنید؟" بدون هیچ توجیه و تفسیری که با مطالب گفته شده در ایه 109 قابل جمع باشد آورده است :
" و تا آن زمان که در میانشان بودم مراقب و گواه آنها بودم (و نگذاشتم راه شرک را پیش بگیرند) اما به هنگامی که مرا از میان آنها برگرفتی تو مراقب آنها و نگهبان آنها بودی , و تو گواه بر هر چیزی هستی 
( یعنی بعد از آن که تو من را بردی هیچ خبری از آنچه بر امتم گذشت ندارم)!!!

پ.ن 
1- أَفَلَا یَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ وَلَوْ کَانَ مِنْ عِنْدِ غَیْرِ اللَّهِ لَوَجَدُوا فِیهِ اخْتِلَافًا کَثِیرًا(نساء / ایه 82)
2- یَوْمَ یَجْمَعُ اللَّهُ الرُّسُلَ فَیَقُولُ مَاذَا أُجِبْتُمْ قَالُوا لَا عِلْمَ لَنَا إِنَّکَ أَنْتَ عَلَّامُ الْغُیُوبِ (مائده 109)
3- وَإِذْ قَالَ اللَّهُ یَا عِیسَى ابْنَ مَرْیَمَ أَأَنْتَ قُلْتَ لِلنَّاسِ اتَّخِذُونِی وَأُمِّیَ إِلَهَیْنِ مِنْ دُونِ اللَّهِ قَالَ ...مَا قُلْتُ لَهُمْ إِلَّا مَا أَمَرْتَنِی بِهِ أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ رَبِّی وَرَبَّکُمْ وَکُنْتُ عَلَیْهِمْ شَهِیدًا مَا دُمْتُ فِیهِمْ فَلَمَّا تَوَفَّیْتَنِی کُنْتَ أَنْتَ الرَّقِیبَ عَلَیْهِمْ وَأَنْتَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ شَهِیدٌ (مائده ایات 116و117)

  • پرویز رضایی
  • ۰
  • ۰


و [یاد کن] هنگامى را که خدا فرمود اى عیسى پسر مریم آیا تو به مردم گفتى من و مادرم را همچون دو خدا به جاى خداوند بپرستید( سوره مائده آیه 116)

در پست قبل با اشاره به ایات 116 و 117 سوره مائده در مورد آگاهی و یا عدم علم پیامبران پس از مرگ و وضعیت امت های خود مطالبی گفته شد که قصد تکرارش را ندارم .
اما ذیل همان آیات در تفسیر نمونه به نکته ای راجع به تاریخ مسیحیت و پاسخ به این پرسش که:
آیا در تاریخ مسیحیان هیچ دیده شده است که: «مریم» را معبود خود قرار دهند؟
یا این که: 
آنها تنها قائل به تثلیث و خدایان سه گانه یعنى «خداى پدر»، «خداى پسر» و «روح القدس» بوده اند؟ اشاره و چنین پاسخ داده شده است:
درست است که مسیحیان مریم را خدا نمى دانستند، ولى، در عین حال در برابر او و مجسمه اش مراسم عبادت را انجام مى داده اند، همان طور که بت پرستان، بت را خدا نمى دانستند ولى شریک خدا در عبادت تصور مى کردند.
به نظرم رسید این پاسخ بسیار در خور توجه است 
و آن اینکه اگر صرف اعمال عبادی بدون اعتقاد به خدا بودن معبود شرک است و انجام آن اعمال حتی برای پیامبران و شخصیت هایی مانند حضرت مریم (ع) جایز نیست انجام اعمالی مانند نذر , قربانی , راز و نیاز وحاجت طلبی و ... از بزرگان دین و مذهب وطواف بر قبور ایشان که مطابق عقیده و اجماع مسلمانان جزء اعمال عبادی است چه حکمی دارد ؟!

پ.ن
وَإِذْ قَالَ اللَّهُ یَا عِیسَى ابْنَ مَرْیَمَ أَأَنْتَ قُلْتَ لِلنَّاسِ اتَّخِذُونِی وَأُمِّیَ إِلَهَیْنِ مِنْ دُونِ اللَّهِ

  • پرویز رضایی
  • ۰
  • ۰


ناس , اشباه الناس و نَسناس چه کسانی اند ؟

پس از همان جا که[انبوه] مردم روانه مى ‏شوند شما نیز روانه شوید (سوره بقره / ایه199)

مطابق شان نزول ایه عدّه اى از قریش خود را جداى از مردم فرض مى کردند و به جهت امتیاز طلبی در عرفات وقوف نمی کردند ایه نازل شد تا این توهم را نابود کند.
اما جالب اینکه در کتب روایی مانند کافی وبعضی از تفاسیر روایی برخلاف مفهوم ایه که نفی هر گونه امتیاز جویی و تبعیض بین انسان هاست ناس پیامبر و اهل البیت, اشباه الناس شیعیان و سایرین هم نسناس معرفی شده اند !
واقعیت این است که بلحاظ روانشناسی خودشیفتگی یک بیماری خطرناک بشمار می رود خصوصا خود شیفتگی های مذهبی که آسیب آن از انواع خودشیفتگی های فردی و گروهی زیان آورتر است .

شاید کمتر کلید واژه ای به اندازه وحدت در اسلام مورد توجه بوده است با این وجود بیماری خودشیفتگی که معمولا ناشی از هویت طلبی مذاهب است جزء اسم چیزی از آن باقی نمی گذارد و یک پارچگی و وفاق مسلمانان را یکسره به کینه و دشمنی و شقاق مبدل می کند.

پ.ن 
شخصى از امام على(ع) درباره ناس، اشباه الناس و نسناس پرسید، امام فرمود: یاحسن پاسخ سؤال این شخص را بده، امام حسن(ع) فرمود: ناس همان پیامبر است، زیرا خداوند فرمود: ثُمَّ أَفِیضُوا مِنْ حَیْثُ أَفاضَ اَلنَّاسُ‏{سوره بقره / آیه 199) و ما هم از آن هستیم، و اشباه الناس هم پیروان ما است، و نسناس نیز همین مردمان انبوه ‏اند که خدا فرمود: أُولئِکَ کَالْأَنْعامِ بَلْ هُمْ أَضَلُ‏{ تفسیر فرات کوفى، ص 8؛ کافى، ج 8، ص 244)}

  • پرویز رضایی
  • ۰
  • ۰


تَبَّتْ یَدَا أَبِی لَهَبٍ وَتَبَّ (سوره مسد / آیه ۲)
ترجمه: بریده باد دستان ابولهب و مرگ بر او باد

عجیب اینکه بجز قریب ۲۵ پیامبر که بنا بر حدیثی از قول اباذر غفاری تعداد آن‌ها ۱۲۴۰۰۰ نفر می‌باشند نامی از انبیاء علیهم السلام در قرآن دیده نمی‌شود هم چنانکه از اسامی اصحاب و یاران پیامبر اکرم (ص) که ده‌ها آیه در مدح و ستایش از آنهاست و یا کفار و مشرکین معاند اسلام خبری نیست. و جالب‌تر اینکه تنها شخصی از دشمنان آن حضرت که نام او در قرآن برده شده و سوره‌ای (سوره مسد) تماما درشان او و همسر کفر پیشه‌اش ام‌جمیل و نفرین ابدی الله متعال در باره آنهاست «عبدالعزی بن عبدالمطلب» یعنی «ابولهب» عموی رسول (ص) است.
نکته:
ا- به گواهی تاریخ ابولهب در سال ۲ هجری درگذشت. یعنی تا ۱۵ سال بعد از بعثت رسول الله (ص) زنده بود و اگر می‌توانست کافی بود تنها با اظهار به اسلام، بطلان پیشگویی قرآن را ثابت و پیامبر (ص) را شکست بدهد.

۲- ثبت ابدی نام و نفرین خداوند در مورد ابولهب عموی پیامبر (ص) در قرآن، یعنی اصالت دادن به ایمان و عمل صالح و نفی هرگونه امتیاز و برتری نژادی و خویشاوندی در برابر آن.
پ.ن
این پست را چندین سال پیش نوشتم به نظرم رسید باز نشر آن برای دوستانی که ملاحظه نکرده اند شاید مفید باشد.

http://ana.ir/fa/news/45/16466/%DA%86%D8%B1%D8%A7-%D8%B9%D9%85%D9%88%DB%8C-%D9%BE%DB%8C%D8%A7%D9%85%D8%A8%D8%B1(%D8%B5)-%D9%85%D8%B3%D9%84%D9%85%D8%A7%D9%86-%D9%86%D8%B4%D8%AF-%D8%AA%D8%A7-%D9%BE%DB%8C%D8%A7%D9%85%D8%A8%D8%B1-%D8%B1%D8%A7-%D8%B4%DA%A9%D8%B3%D8%AA-%D8%AF%D9%87%D8%AF-?fbclid=IwAR2h1vuqpDj8Ns6xF2LD28VdrQPFwbhD5SdaxEwhgLCnD8bjqNwsLGkPZRg


  • پرویز رضایی
  • ۰
  • ۰

کمتر بخندند و بیشتر گریه کنند.( سوره توبه / ایه 82 ). 

وقتی هویت یک مذهب و مرام با برگزاری مراسم سالگرد تولد و وفات بزرگان دینی و مذهبی تعریف می شود علی القاعده پیروان برای ارضاء هر چه بیشتر حس مذهبی و دینی خود تلاش می کنند تا در این مراسم و آیین ها حضوری چشم گیری داشته باشند.
همچنانکه در مذهب تشیع به دلیل وقایع شهادت و وفات ائمه زمینه برگزاری مراسم عزاداری نسبت به جشن های مذهبی و اعیاد به مراتب آماده تر است .

مضافا اینکه به تبع, متولیان مذهب نیز در ساحت براگیختن احساسات و عواطف پیروان در مقایسه با ساحت اندیشه و معرفت از تبحر و تخصص بیشتری برخوردارند
از آثار این نوع هویت سازی رشد فراوان تعداد ایام سوگواری است که خصوصا در سال های پس از انقلاب رشد بی سابقه ای داشته است, روزهایی به این ایام اضافه شده و بعضا ایامی که در گذشته روز وفات و یا شهادت نامیده می شد در حال حاضر به یک و یا دو سه ,دهه عزاداری تبدیل گردیده است .

دور از انتظار نیست که اگر اوضاع و احوال به همین منوال پیش برود در تمام طول سال مراسم نوحه خوانی و عزاداری برای بزرگان دین جای همه فعالیت های دینی و غیر دینی مردم را اشغال کند و رخت سیاه عزا علی الدوام از تن ها بیرون نرود .
یکی از دوستان مذهبی که معمولا ایه ای تقطیع شده از فرآن را هم برای توجیه همه اعتقادات خود شاهد می آورد برای توجیه غلبه فرهنگ سوگواری و غم و اندوه بر شادی و سرور به این ایه از قران کریم استناد می فرمود که : 
.. فَلْیَضْحَکُوا قَلیلاً وَ لْیَبْکُوا کَثیراً جَزاءً بِما کانُوا یَکْسِبُونَ 
یعنی : کمتر بخندند و بیشتر گریه کنند.( سوره توبه / ایه 82 ). 
پ.ن 
این آیه در مورد منافقانی است که همراه رسول خدا(ص ) به جهاد نرفتند و از این عمل خود و مخالفت بارسول خدا(ص ) شادمان هم بودند فلذا پروردگار خطاب به پیامبر فرمود به آنها که خیال می کنند فرار از جهاد آنها را ازحرارت گرما نجات می دهد، بگو اگر می دانستند به سبب این عمل به آتش جهنم دچار می شوند , هرگز از جهاد تخلف نمی کردند پس کمتر بخندند و بیشتر گریه کنند

  • پرویز رضایی
  • ۰
  • ۰

پرویز رضایی، حقوقدان طی یادداشتی نوشت :
تا همین گذشته های نه چندان دور مهریه در روابط زوجین تاثیر چندانی نداشت و همانطور که به لحاظ حقوقی، بود و نبود صداق موجب صحت و بطلان عقد نیست، فرهنگ عمومی نیز حرفش این بود که مهریه را کی داده و کی گرفته !

اما حال این قضیه جایگاهی متفاوت پیدا کرده و مهریه به یکی از ارکان مهم زندگی مشترک تبدیل شده است. کسانی که معتقد بودند مهریه را کی داده و کی گرفته وقتی آمار پرونده های مهریه در دادگاه‌ها و مراجع اجرای ثبت می بینند، این ضرب‌المثل را از یاد می برند.

مهریه که در واقع تصور می شد هر چه میزانش بالاتر باشد پایه، اساس و دوام خانواده مستحکم تر می شود، درست برخلاف این تلقی عمل کرد و تبدیل به چماقی برای برقراری توازن قدرت بین زنان و مردان شد.

پیشنهاد

این پیشنهاد مبتنی بر این پیش فرض است که کارکرد مهریه، عامل استمرار زندگی مشترک نیست و نه تنها موجب دوام زندگی وفادارانه نمی‌شود بلکه خود می تواند مهمترین عامل تهدید روابط زوجین باشد. در صورتی که مهریه ناچیز باشد موجب جری شدن مردان می شود و چنانچه غیر متعارف و بالا باشد نقش چماقی در دست بعضی خانم ها را بازی می کند.

بنا بر این اگر قرار است چیزی تغییر کند چاره ای جز تجدید نظر در پیش فرض نگاه عرفی و تغییر قانون نیست، به این شکل که ساز و کاری لازم است تا مبنا مهریه را به مفهوم همان ضرب‌المثل کی داده کی گرفته نزدیک کند. پیشنهاد راهکار قانونی برای حل این مشکل، تصویب یک ماده واحده است که در عین سادگی می تواند تحول بزرگی در نظام فعلی خانواده به وجود بیاورد.

ماده واحده:

«از تاریخ تصویب و اجرایی شدن این قانون مهریه تعیین شده در عقد نکاح فقط در مواردی قابل مطالبه است که حکم طلاق بدون تقصیر زن و صرفاً به درخواست مرد صادر می شود.»

همانطور که مشخص است در صورت تصویب این قانون، در شرایط عادی و قبل از اقدام مرد برای طلاق همسرش، مطالبه مهریه معنایی نخواهد داشت و اقدام برای طلاق در واقع اقدام برای پرداخت مهریه هم خواهد بود.

تصویب این قانون می تواند هم در روابط عرفی و هم در رویه قضایی کشور یک اقدام اصلاحی و رو به جلو محسوب شود. روابط عرفی و زندگی مشترک با این قانون همیشه در معرض اقدام یک‌سویه زن برای درخواست مهریه نیست مخصوصاً در مهریه های بالا که همچون تیغی برافراشته و آماده بر گردن مرد است.

از سوی دیگر نیز مهریه های ناچیز با بهانه اینکه از همان اول زندگی مشترک مرد بدهکار است وضع نمی‌شود و فقط منوط به درخواست طلاق است. تقلیل آمار درخواست های مهریه (قبل از طلاق) و عدم تشکیل پرونده های مختلف مهریه در محاکم قضایی از مزایای این قانون است.

از نگاه حقوقی و شرعی نیز این ماده هیچ گونه مغایرتی با قوانین عام و شرع مقدس ندارد چرا که بر اساس این قانون فقط حق تقاضای پرداخت مهریه مشروط به درخواست طلاق از طرف مرد است و زن همچنان مالک مهر است لیکن همانگونه که عقد قرض می تواند موجل باشد زمان پرداخت مهریه موجل است.

بدیهی است تا تصویب این قانون، چاپ و درج مفاد ماده پیشنهادی به عنوان یک شرط مورد تراضی در عقدنامه های ازدواج بلامانع است.                                                                                       لینک خبر :

https://www.mehrnews.com/news/4660361/%D8%A7%D9%85%DA%A9%D8%A7%D9%86-%D8%AD%D8%B0%D9%81-%D8%AC%D9%86%D8%A8%D9%87-%D8%AA%D9%87%D8%AF%DB%8C%D8%AF-%D8%A2%D9%85%DB%8C%D8%B2-%D9%85%D9%87%D8%B1%DB%8C%D9%87-%D8%A8%D8%A7-%D8%AA%D8%BA%DB%8C%DB%8C%D8%B1-%D9%82%D8%A7%D9%86%D9%88%D9%86

  • پرویز رضایی
  • ۰
  • ۰


بگو چه کسى شما را از تاریکیهاى خشکى و دریا مى ‏رهاند در حالى که او را به زارى و در نهان مى‏ خوانید...
بگو خداست که شما را از آن [تاریکیها] و از هر اندوهى مى ‏رهاند باز شما شرک مى ‏ورزید (سوره انعام ایات 63 و 64)

از پیام ها و نتایج اعتقاد به توحید باور "نقش اختصاصى خداوند" در برهه هاى حساس و بحرانهاى زندگى و نجات آدمیان از مهلکه ها و از هرگونه اندوه و سختى است.
بعد از آشنایی با امامزادگانی با نام هایی عجیب و غریب مثل امامزاده بیژن و قلقلی و .. امروز چشمم به یک زوج امامزاده به اسامی "دال " و امامزاده"ذال" روشن شد بنده فعلا به شجره نامه این امامزادگان که تعداد آنها در این سی و خُرده ای سال بعد از انقلاب رشد تقریبا هشتصد در صدی داشته و سندیت و اصالت آنها کاری ندارم اما عرض من این است که علی فرض صحت روانه شدن و روانه کردن مردم به این اماکن و امامزاده ها که انشاء الله همه در دوره ای از زمان وجود خارجی داشته و از اولیاء الله هم بوده اند , محل توجه واقع شدن ایشان با روح توحید و شعار "لا اله الا الله " یعنی معطوف شدن تمام توجهات به ذات لا یزال الله متعال در سختی ها و مصائب زندگی در تضاد و تنافی است.

پ.ن
قُلْ مَنْ یُنَجِّیکُمْ مِنْ ظُلُمَاتِ الْبَرِّ وَالْبَحْرِ تَدْعُونَهُ تَضَرُّعًا وَخُفْیَةً.....
قُلِ اللَّهُ یُنَجِّیکُمْ مِنْهَا وَمِنْ کُلِّ کَرْبٍ ثُمَّ أَنْتُمْ تُشْرِکُونَ...

  • پرویز رضایی
  • ۰
  • ۰


تدبری در سوره قدر
همیشه فهم سوره قدر برای من سهل ممتنع بود و به هر اندازه که تفسیر آن را از زبان آقایان علما بیشتر می شنیدم و در کتابهای تفسیر بیشتر می خواندم موضوع برایم پیچیده تر می شد تا اینکه تصمیم گرفتم برای یک بار هم که شده بجای رفتن سراغ این کتابها و حرف و حدیث هایی که غالبا هم هیچ دلیل و مدرکی از کتاب خدا و فرمایشات معتبر پیامبر اسلام (ص) ائمه علیهم السلام ندارد به فرمان الله متعال در خود آیات و ظواهر آیات که به هر حال نزد اکثر مسلمانان بجز اقلیتی (اهل تاویل ) حجیت دارد تدبر کنم . نتیجه فهم ساده و عرفی من از این سوره به موارد زیر خلاصه شد:

1-نزول قرآن به تصریح آیه اول این سوره در شب قدر است یعنی وحی بر پیامبر (ص) در این شب آغاز شده است.

2- بنا بر دلیل بند یک مبعث رسول اکرم (ص) در شب قدر در نتیجه در ماه رمضان است.

3-تنزل که بلحاظ قواعد علم صرف از ریشه تتنزل است حکایت از نزول تدریجی قرآن دارد نزول دفعی به همبن دلیل و چندین شاهد قرآنی دیگر نادرست است .

4-بنا بر سیاق آیات شرافت و منزلت این شب بدلیل نزول قرآن است لذا کلمه قدر در این سوره بجز معنای ارزش و منزلت ندارد و به این سبب است که رحمت و برکت الهی شامل بندگان خداست .

5-تعیین مقدرات و سرنوشت مردم از در این شب صحیح نیست و مخالف بسیاری از ایات دیگر قران است که انسان را حاکم بر سرنوشت خود می داند.

6-از معنای ظاهر این ایه "و ما ادراک... "که مخاطب آن شخص پیامبر(ص) است به سادگی فهمیده می شود که آنچه بسیاری از مفسرین در مورد این شب گفته اند مدرکی ندارد وقتی پیامبر (ص) به فرمایش الله متعال چیزی در مورد این شب نمی داند دیگران جای خود دارند.

7- با توجه به اینکه پیامبر اسلام (ص)خاتم انبیاست در های آسمان و وحی تا ابد بر احدی باز نیست و قرآن که وحی الهی است بر کسی نازل نمی شود. (و الله اعلم)

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِبه نام خداوند رحمتگر مهربان

إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فِی لَیْلَةِ الْقَدْرِ ﴿1﴾ ما [قرآن را] در شب قدر نازل کردیم (1)

وَمَا أَدْرَاکَ مَا لَیْلَةُ الْقَدْرِ ﴿2﴾ و از شب قدر چه آگاهت کرد (2)

لَیْلَةُ الْقَدْرِ خَیْرٌ مِّنْ أَلْفِ شَهْرٍ ﴿3﴾ شب قدر از هزار ماه ارجمندتر است (3)

تَنَزَّلُ الْمَلَائِکَةُ وَالرُّوحُ فِیهَا بِإِذْنِ رَبِّهِم مِّن کُلِّ أَمْرٍ ﴿4﴾ در آن [شب] فرشتگان با روح به فرمان پروردگارشان براى هر کارى [که مقرر شده است] فرود آیند (4)

سَلَامٌ هِیَ حَتَّى مَطْلَعِ الْفَجْرِ ﴿5﴾ [آن شب] تا دم صبح صلح و سلام است (5)

  • پرویز رضایی