سایت شخصی پرویز رضایی

مراجعه کننده خانمی بیست هشت ساله و باز هم موضوع مورد درخواست تنظیم سند در مورد مهریه و گرفتن وکالت طلاق از مرد منتهی با این تفاوت که خانم حاضر شده بود برای گرفتن وکالت برای موافقت با طلاق توافقی علاوه بر مهریه و نفقه و احرت المثل و سایر حقوق مالی خود سی و پنج میلیون تومان هم به شوهرش ببخشد (بذل کند) .
خانم با ارائه کارت ملی خودشان گفت آقا تو را به خدا به جهره مظلومانه اش نگاه نکنید هر کس او را می بیند فکر می کند امامزاده است اما نمی دانید چه آدم موذی و بد ذاتی است چند ساله که بی کاره دنبال کار هم نیست و همه مخارج خانواده را من مجبورم تامین می کنم .
از شغلش پرسیدم در یکی از بیمارستان های خصوصی کار می کرد پدرش هم به دلیل اختلافات دختر و دامادش ظاهرا تازه از شهرستان آمده و همراه زن جوان بود برای تعیین تکلیف حضانت طفل مشترک در وکالت نامه و اینکه اگر فرزندی دارند چند سال سن دارد پرسیدم که خانم گفت دخترشان شانزده ساله است !
برای یک لحظه بی اختیار به چهره پدر دختر خیره شدم ازدواج دختری دوازده و روانه کردن آنها به تنهایی از شهرستانی کوچک به شهری بزرگ با وجود انواع آسیب هایی که در تهران انتظارش را می کشید ؟!
نمی دانستم چه بگویم با لهجه شمالی حرفایی زد که زیاد بخاطرم نمانده !
هر دو آنها بعد از ارائه مدارک و مستندات تا آماده شدن سند و مراجعه آن خانم با همسرش دفترخانه را ترک کردند .
دو سه ساعت بعد زتگ تلفن به صدا در آمد همان خانم بود با صدای بغض الود از من خواست برای نوشتن سند فعلا دست نگهدارم ظاهرا شوهرش زیر توافق شان زده و برای امضای سند و دادن وکالت علاوه بر بخشیدن همه مطالبات خانم و سی و پنج میلیون تومان که قرار بود نقدا دریافت کند خواسته بود تا تمام اثاثیه خانه و دار و ندارش را هم در برابر حق طلاق به او واگذار کند !

....خاطرات دفترخانه

آدم آس و پاس و بی قیدی بود با جُثه ریزه میزه و لباس نامرتب خانم و پسر بزرگش همراهش بودند پسرش رک در اومد و گفت آقای سردفتر این اقا تو محل آبرو برای ما نگذاشته پیرزن هفتاد ساله رو میاره خونه اون هم وقتی مادرم تو خونه ست بار اولش هم نیست ... نه خرجی میده نه اجاره خونه 
مرد از پنجره به بیرون ذل زده بود و چیزی نمی گفت... بلاخره به همسرش وکالت داد تا هر وقت خواست با بذل تمام مهریه و سایر حقوق مالی دوران زندگی مشترک طلاق بگیره .
مرد گفت هیچی تو بساط نداره هزینه سند رو هم خانم پرداخت کرد پرسیدم شغلت چیه گفت همه کار می کنم از نظافت خانه ها تا نقاشی ساختمان و کارهای دیگه !
به نظر میامد از نظر روانی بیماره از طرفی تو خونه هم راهش نمی دادن مدتی بود می خواستم راهرو دفتر رو نقاشی کنم گفتم حاضری این کار رو انجام بدی گفت همه کار می کنم وقتی از اتاق من بیرون رفت از پسرش سوال کردم نقاشی ساختمان بلده سرش رو طوری تکان داد که معلوم بود کارش چنگی به دل نمی زنه با این حال دلم می خواست ی کمکی بهش بکنم منتهی نه مجانی 
روز بعد با دست خالی تو دفتر حاضر شد با هر وسیله که بود مقدمات کار رو برایش فراهم کردیم دو سه ساعت بعد سرش رو تو اتاق من کرد گفت می تونم ی سوال فنی بپرسم ؟
گفتم : بپرس 
گفت : خانمم مهریه اش رو اجرا گذاشته مگه با وکالت طلاق مهریه شو نبخشید ؟

مرد میان سال که همراه خانم و آقایی جوان آمده بود توپ پُری داشت حدود یک ماه پیش خانم و همسرش به دفترخانه آمده و خانم تمام مهریه و حقوق مالی خودش را بخشیده بود.
مرد شاکی بود شاهدی ذیل سند رو امضاء نکرده و ... چرا چنین سندی تنظیم شده !
توضیح دادم سند رسمی مسلم الصدوره و احدی حق تردید و یا انکار آن را نداره مگر اینکه ادعای جعل کنه که در این مورد هم اگر نتونه ادعای خودش رو ثابت کنه ممکنه تبعات سنگینی براش داشته باشه.
مرد جوان که بعدا فهمیدم با اصرار اون خانمش حاضر شده همه مطالباتش رو ببخشه احساس شرمندگی می کرد و از من می خواست تا چار ه ای برای حل مشکل شون که موجب شده بود همسرش چند هفته منزل رو ترک کنه و به منزل پدرش بره پیدا کنم .
هیچ ایراد شکلی و یا ماهیتی تو سند تنظیم شده وجود نداشت و ابراء(بخشش) بدرستی انجام شده بود تنها راه حلی که برای بدهکار کردن دوبار شوهر خانم به نظرمی رسید تنظیم یک سند ذمه ای بود که بموجب سند مرد به مقدار مهریه ای که همسرش بخشیده بود مدیون و زن دائن و یا طلبکار باشه ! 
برغم آمادگی شوهر برای امضای سند دلم با نوشتن این سند راضی همراهی نمی کرد بجز حق التحریر دفترخانه باید نیم درصد ارزش بدهی و یا همون دین بابت حق الثبت و حقوق دولتی پرداخت می شد که با توجه به تعداد سکه های مهریه حدودا سه میلیون تومن می شد.
از اون ها خواستم تا فرصتی به من بدن تا راه حلی برای این قضیه پیدا کنم و هر سه نفر دفتر خونه را ترک کردند ضمن اینکه خانم که پرستار یکی از بیمارستان ها بود بیشتر از همه اصرار داشت تا همون روز کار انجام بشه حتا اگر مجبور باشند هزینه سنگین سند رو بپردازند .
یکی دو ساعت کلی با خودم سر و کله زدم تا اینکه در نهایت به این نتیجه رسیدم تا یک سند اقرار نامه اصلاحی در مورد ابراء مهریه تنظیم کنم و بموجب اون سند خانم اقرار کنه که در اعلام مقدار مورد بخشش اشتباه کرده و با امضای این سند از طرف خانم و تایید اون از جانب شوهر ایشان یعنی ذینفع سند اولی, هم از پرداخت هزینه سنگین سند ذمه ای معاف شوند و هم این زن و شوهر با این سند حداقل در رابطه خودشون عنوانا بدهکار و طلبکار نباشند 
هر سه نفر تو دفتر کارم حاضر شدند متن سند رو خواندم و وقتی قرائت سند تمام شد برق خوشحالی بیشتر از همه تو چهره زن جوان هویدا بود خصوصا وقتی که از من می پرسید یعنی این سند ذمه ای نیست و حال این مقداری که نوشته شده بابت مهریه است نه یک طلب عادی !
یادم رفت این رو هم بگم که همسر خانم بد جوری احساساتی شده بود و با اینکه پدر عروس خانم می خواست بجای 350 سکه مهریه اولیه 114 سکه نوشته بشه مرد جوون اصرار داشت تمام انچه ابراء شده برگرده ! که البته با تاکید پدر خانم به همون 114 عدد و همدلی من برای کم کردن مهریه و توجیه حقوقی مسئله مبنی بر اینکه برگردوندن وضعیت به شکل اولیه یعنی نادیده گرفتن سند ابراء و تناقض آن با مفاد اقرانامه اصلاحی قضیه ختم بخیر شد.

پ.ن
یکی از اشکالات پدر خانم که بعدا با توجه به مراجعه به بعضی از همکاران و اطمینان و آگاهی از رعایت مقررات قانونی از طرف دفترخانه به عنوان گله مندی مطرح کرد این بود که شما اخلاقا وظیفه داشتید این خانم رو نصیحت کنید و از کاری که می خواست انجام بده باز دارید ...که در این مورد هم توضیح دادم به نظرم اخلاقا هم بنده نه تنها چنین تکلیفی نداشتم بلکه با توجه به شرایط دخترخانم ایشان که فردی عاقل و بالغ و تحصیل کرده است و از من نیز به هیچ وجه تقاضای مشاوره نداشت هر توصیه ای نه نصیحت بلکه مصداق بارز دخالت در حریم خصوصی دیگران و امری غیر اخلاقی است

...خاطرات دفترخانه

با اینکه دفتر نسبت به همیشه شلوغ تر بود اما من کار خاصی نداشتم جوانی داخل اتاق کارم سرک کشید و بعد از اینکه اطمینان پیدا کرد کسی دیگری حضور ندارد وارد اتاق شد چهره اش مضطرب و نا ارام به نظر می رسید.
از او خواستم تا بنشیند و قدری آرام بگیرد اما خیلی زود شروع به صحبت کرد و گفت می خواهد سندی تنظیم شود تا همسرش با ان سند همه مطالبات خود را اعم از مهریه نفقه اجرت المثل و هر چه که هست ببخشد پرسیدم ایا مطمئن است که همسرش هم با این تقاضا موافقت کامل دارد ؟ 
گفت بله باید همه را ببخشد و الا من رضایت نمی دهم الان هم از دادگاه آمده ام پرونده اش از بیشتر از دو سه روز در دادسرا نبود و به دادگاه رفت از ارجاع مستقیم پرونده به دادگاه شصتم با خبر شد زن در مظان رابطه نا مشروع و زناست .

پرسیدم یعنی از همسرت شکایت کیفری کرده ای با حالتی فاتحانه گفت بله شاهد دارم همسایه ها شهادت می دهند گزارش نیروی انتظامی و 110 هم ضمیمه پرونده است و...
دو روز از اولین مراجعه جوان گذشته و پاسخ استعلامات از دفتر ازدواج و ... را آورده بود ضمن اینکه همسرش هم برای امضای سند ابرای (بخشش) مهریه و گرفتن رضایت از شوهرش برای ارائه به دادگاه و بسته شدن پرونده بعد از او آمد

گردن خانم آتل بندی شده بود ( بعدا شوهرش توضیح داد که در همان روز به علت کم خوابی بی هوش شده و داخل حمام گردنش به وان اصابت کرده و دچار ضرب دیدگی شده ) و ظاهرا نمی توانست اشکانش را که مرتبا با دستمال پاک می کرد کنترل کند 
به خنم گفتم که من باید اطمینان داشته باشم که شما از روی اختیار و عدم اجبار سند را امضا می کنید 
زن گفت نه من به هیچ وجه راضی نیستم اما مجبورم امضاء کنم ! با توجه به اینکه تا حدودی از ماجرا مطلع شده بودم و می دانستم که زن در چه شرایطی قرار دارد قدری در مورد تفاوت اضطرار و اجبار برای او توضیح دادم و گفتم که شما در شرایط اضطرار هستید نه اجبار چون شخص مجبور فاقد قصد است اما مضطر از روی ناچاری و درماندگی اقدام می کند مانند شخصی که بخاطر هزینه عمل جراحی فرزندش فرش گران قیمت خود را با اختلاف زیاد به دیگری می فروشد.
معامله مجبور باطل اما اقدامات مضطر از نظر حقوقی صحیح و نافذ است.
زن سند ابرائ مهریه 350 سکه ای خودش را امضاء کرد و مرد هم نسبت به شکایت از همسرش رضایت داد 
شرح ماجری از زبان مرد جوان 
بعد از تنظیم و امضای اسناد زن رفت و جوان برای تحویل اسناد امضاء شده ماند و قضیه را اینگونه توضیح داد :
هشت سالی از ازدواج ما می گذرد دخترمان هفت ساله است عاشق هم بودیم هفت سال از این مدت هیچ اختلافی با هم نداشتیم تا اینکه متوجه پیامک های مشکوک او شدم و معلوم شد با یکی از همکاران محل کارش رابطه دارد از آن زمان اختلافات ما شروع شد ...
یک روز صبح که برای کار از خانه خارج شدم نیم ساعت بعد به بهانه اینکه ماشینم خراب شده با دستهای روغنی وارد خانه شدم و کلید آپارتمان را داخل قفل کردم اما در باز نشد معلوم بود از پشت قفل شده با تنه به در ضربه زدم در باز شد و....
مرد جوان توضیح داد دو سال است با مردی که با خانمش ارتباط داشت رفت و آمد خانوادگی داشته اند و حتی یک بار هر دو خانواده به ترکیه سفر کرده اند و درست بعد از این قضیه بود که رد و بدل کردن پیامک ها شروع شد

تعجبم بیشتر شد پرسیدم آیا در ان دوران هم با یکدیگر زندگی می کردید مرد گفت بله اما همسرم مدعی بود که به رابطه من با همسر آن آقا شک کرده و قصد داشته اند تا با این وسیله در مورد نحوه برخورد خودشان با من و همسر آن آقا هماهنگی کنند ...

وقتی جوان از دفتر خارج می شد پرسیدم با این قضایا آیا بهتر نبود از این خانم وکالت طلاق هم می گرفتی تا با طلاق توافقی تشریفاتش کار قدری کمتر شود ؟

جوان مکثی کرد و گفت راستش همسرم به من خیلی علاقده دارد من هم او را دوست دارم شاید

آخرهای وقت اداری که جمع و جور می کردیم برای رفتن خانم و آقایی جوان وارد دفتر شدند معلوم نبود از گرمای هوا کلافه اند و یا به قول خودشان سر زدن به ده , دوازده تا دفترخانه و شنیدن نه برای انجام آنچه خواسته اند.

امروز مراجعه کننده زیادی نداشتیم و تقریبا بیکار بودیم خواستم تا بنشینند و تقاضای خودشان را مطرح کنند