سایت شخصی پرویز رضایی

اقا دادخواست تمکین داده خانم هم در دادخواست تقابل مدعی شده که همسرش نفقه نمی دهد و محلی برای سکونت او فراهم نمی کند دادگاه حکم برالزام زن به تمکین صادر کرده دیوان عالی کشور ضمن نقض رای دادگاه استدلال کرده :
خانم باید کجا تمکین کند رو آسفالت خیابان ؟!

پ.ن 
حقوق مدنی در آیینه دیوان عالی کشور

شبکه ماهواره ای و جدید عرفان حلقه توسط طرفداران آقای محمد علی طاهری راه اندازی شد فرصت کردم تا چند جلسه از درس های ایشان را ببینم .
صرفنظر از آموزه های خاص حلقه که بنده در مقام نقد آن نیستم چیزی که توجهم را بیشتر جلب کرد استناد غالبا بی ربط و مکرر جناب طاهری برای اثبات ادعاهای خود به ایات قران بوذ ( و در مواردی با تلفظ غلط )

در برنامه ای که امروز پخش شد , آقای طاهری صراحتا حضرت سلیمان را بخاطر دعا برای کسب قدرت و پادشاهی بجای درخواست کمال خطا کار و برای اینکه در خواست می کند سلطنتی به او عطا شود که در آینده نیز مثل و مانندی نداشته باشد ایشان را به انحصار طلبی متهم نمود.

محمد‌علی طاهری بنیان گذار«عرفان کیهانی» که از سال 1390 به اتهام توهین به مقدسات، مداخله غیرقانونی در امور پزشکی و ... ،باز داشت بود نهایتا به موجب حکم قطعی شعبه 36 دادگاه انقلاب به پنج سال حبس و ... محکوم شد.
این حکم به دنبال دو بار محکومیت وی به اعدام از سوی شعب 28 و 26 به اتهام مفسد فی الارض و نقض آنها از سوی دیوان عالی کشور صادر شده است .
من به عنوان یک دانش آموخته حقوق از نقض حکم اعدام آقای طاهری و همه کسانی که بخاطر داشتن عقیده خاص به هر نوع مجازات اعم از اعدام و غیر آن محکوم می شوند خوشحالم و آن را به فال نیک می گیرم .
ضمن اینکه معتقدم این نوع مجازات ها موجب می شود تا عقاید افرادی که باید مورد نقد جدی واقع گردد بخاطر مظلومیت ناشی از تعقیب قضایی صاحبان آنها بخاطر داشتن عقیده خاص به محاق رفته وایرادات و اشکالات جدی و بنیادی این تفکرات نادیده گرفته شود.

پ.ن
قَال‌َ رَب‌ِّ اغْفِرْ لِی وَهَب‌ْ لِی مُلْکًا لآ یَنبَغِی لاِحَدٍ مِّن بَعْدِی‌َّ إِنَّکَ أَنت‌َ الْوَهَّاب‌ُ 
سوره ص / ایه 35

جشن ازدواج یکی از اقوام بود مراسم در یک باغ بزرگ اطراف شهر تهران برگزار می شد قبلا از پدر داماد که برای دعوت آمده بود عذر خواهی کرده بودم اما بخاطر ارادتم به میزبان که شخصا فردی متدین و اخلاقی است و اصرار زیاد و تاکیدش به اینکه تا پایان سرو شام مراسم مختلط نیست (بعدش هم عیسی به دین خود موسی به دین خود) تصمیم گرفتم تا در این مراسم شرکت کنم هم فال بود و هم تماشا .
هم اجابت دعوت یک دوست و هم دیدار اقوام دور و نزدیک بلاخره با هر زحمتی بود محل جشن عروسی را پیدا کردیم . 
راستش کیفیت این مراسم از نظر رعایت موازین شرعی در مقایسه با پیش از انقلاب اگر آزادتر تر نبود یقینا تفاوتی نداشت الا اینکه میهمانان مجبور شده بودند فاصله چند فرسخی منزل را تا آن محل با هر بدبختی بود طی کنند و عده ای هم اصلا امکان حضور نداشته باشند.
واقعیت این است که بعد از انقلاب بسیاری از مالکین اینگونه محل های دور افتاده و پرت به برکت نظام جمهوری اسلامی و وجود نیروی انتظامی و اداره اماکن و ... به ثروت سرشاری رسیده اند که اگر وضع به منوال گذشته ادامه داشت تصورش را هم نمی کردند.

امروز بر رغم تصاویر رسمی از نوع زندگی مردم که هر روز از طریق رسانه ها تبلیغ و به خورد مخاطبان داده می شود جریان زندگی عادی و روزمره آنها تفاوت چندانی با سالهای پیش از انقلاب ندارد الا اینکه در گذشته فساد و تبعیض و ... به رژیم شاه نسبت داده می شد و در حال حاضر به نظامی که پسوند اسلامی را به یدک می کشد باید پذیرفت تنها راه اصلاحات اجتماعی اصلاح فرد است یعنی از پایین به بالا نه بالعکس.

از خبر عفو آقای نجفی بسیار خشنود شدم

به نظرم چگونه فهمیدن و درک ایماژ و طرح زندگی برای تک تک ما آدمیان مهمترین و در عین حال خطیرترین موضوعی است که با آن موتجهیم !

آیا انسان همچون مسافری که نقطه پایانی و مقصد نهایی او از پیش تعیین شده رستگاریش در گرو رسیدن به ان مقصد نهایی است و چنانچه به هر علت از نیل به آن غایت و هدف منظور باز ماند زندگی اش مهمل و بیهوده خواهد ماند .

و یا اینکه در طول عمر چندین و چند ساله یله و رها به خود واگذاشته شده تا در هر وادی به دنبال کسب لذت و ارضای خواسته های ریز و درشت و پایان ناپذیر خود باشد

و یا همچون رقصنده ای است که نه مقصدی معین و از پیش ترسیم شده دارد که وقتی در نیمه راه از حرکت باز ماند راه طی شده او بی حاصل ماند و نه آنچنان یله و آزاد که زندگی اش جز پوچی و بی معنایی حاصلی نداشته باشد.
به نظرم زیبا ترین و در عین حال با معنا ترین طرح و ایماز زندگی انسان رقصندگی است یعنی حرکاتی موزون و در عین حال زیبا که همه انات آن هم برای رقصنده و هم تماشاگران لذت بخش و شادی آفرین و با معناست حتی اگر هیچ گاه به نقطه پایان نرسد .

برخلاف چند سال قبل که اکثر مراجعین دفترخانه برای تنظیم وکالت طلاق جوان ها بودند این روزها غالب افراد میانسال هستند.
به نظرم بلاخره جوانان با درایت , خودشان مشکل طلاق را حل کردند یعنی فهمیدند مشکل طلاق ازدواجه و برای حل کردن مشکل باید ازدواج نکنند.

در شرایطی که مملکت با یکی از سخت ترین تحریم های امریکا و شاخ و شانه کشیدن اسرائیل و ارتجاع منطقه روبروست طرح موضوعاتی مانند ممنوعیت موتور سواری بانوان و دادن فتوی در این مورد با قیاس زین سواری و نشستن خانم ها روی صندلی موتور سیکلت و کراهت آن در شرع انسان را با هر درجه از درک و شعور که باشد به تعجب وا می دارد
بنده برغم اینکه معتقدم تصور چنین قضایایی برای تصدیق نوعی حماقت در طرح قضیه کفایت می کند اما با این وصف تامل در چند پرسش را برای مواجه با موضوعات مشابه خالی از فایده نمی دانم

1 این پیش فرض که تمام افعال انسان در هر نقطه از جهان و در هر عصر و زمان که باشد لزوما مشمول حکم شرعی است و به قول اصولیین یکی از احکام خمسه بر آن بار می شود معلوم نیست کی و کجا به اثبات رسیده گه حالا مجبور باشیم حکم موتور سواری خانم ها را با ایه و حدیث توجیه کنیم ؟!

2 - پرسش دیگر اینکه مگر غیر از این است مخاطب هر فتاوی صرفا مقلیدین صادر کننده آن فتوی و یک عمل کاملا ارادی است و اجبار مادی به انجام آن چه توسط مقلدین و چه دیگران هیچگونه توجیهی ندارد

3 - قیاس زین سواری و نشستن بر روی صندلی موتور سیکلت و تشبیه الاغ و استر با موتور و دوچرخه چگونه با یکی از اصلی ترین اصول فقه شیعه یعنی ممنوعیت و عدم جواز قیاس سازگاری دارد ؟!

4- سلمنا , حکم نشستن روی صندلی موتور سیکلت همان حکم زین سواری در 1400 سال پیش را دارد ! و شرعا هم مکروه است ! پرسش دیگر این است که در قیاس بالا چه تفاوتی بین راکب موتور سیکلت و کسی که سرنشین و در پشت راکب نشسته وجود دارد که حکم اولی کراهت و دومی اباحه است ؟!

5 - صرفنظر از موارد بالا آیا اینکه دولت برای هر فعل اعم از حرام و مکروه جرم انگاری و مجازات وضع کند بلحاظ ماهیت دین که ارزش آن صرفا در بستر آزاذی معنا پیدا می کند منافات ندارد ؟! و گذشته از آن آیا در عمل چنین رویه ای قابل اجراست مثلا الزام مردم به اینکه قبل از غذا خوردن دست خود را بشویند , هر کسی از غذای جلوی خودش بخورد,در شب ایستاده آب نخورند , ... و اینکه در صورت تمرد تعزیر و مجازات شوند شدنی است ؟!
پ.ن 
نقد و بررسی تبصره ماده 20 قانون تخلفات رانندگی که صدور گواهینامه رانندگی موتورسیکلت برای مردان را برعهده نیروی انتظامی گذاشته برغم اینکه با موضوع این پست نامرتبط نبود اما به نظرم بحث مستقلی را می طلبد که امیدوارم در فرصتی دیگر مجال طرحش را پیدا کنم

 بنده تا کنون هیچگونه اظهار نظر و یا داوری , سلبا و یا ایجابا در مورد مجرمیت و یا عدم مجرمیت آقای نجفی مبنی بر قتل خانم میترا استاد نداشته و ندارم ام زیرا نه تنها برای خودم بلکه برای احدی از کسانیکه صدر تا ذیل این پرونده را ندیده و در دسترس آنها قرار نداشته است چنین حقی را قائل نیستم . اما منظورم از طرح این مسئله تها پاسخ به این پرسش اساسی است که علی فرض جناب آقای نجفی به اتهام قتل خانم میترا استاد به حکم قطعی دادگاه محکوم به قصاص نفس شد ( که البته تحقق آن با توجه به اوضاع و احوال قضیه بعید به نظر نمی رسد ) چنانچه من و یا هر یک از مخاطبین محترم در وضعیت مشابه اولیای دم و خانواده مقتول قرار داشتیم براساس مبانی عقلی و شرعی بین دو گزینه قصاص و یا عدم قصاص کدام گزینه می توانست در اولویت باشد :  1- تقاضای قصاص و اجرای حکم خدا ( وَلَکُمْ فِی الْقِصَاصِ حَیَاةٌ / و اى خردمندان شما را در قصاص زندگانى است ) و در نتیجه انتقام و تشفی خاطر و فروکاستن از خشم و کینه بازماندگان مقتول و مجازات جانی .  2 - گذشت و عفو قاتل بدون قید و شرط و یا در قبال گرفتن دیه ( کمتر و یا معادل و یا بیشتر از دیه کامل ) به نظرم عقل و نقل حکم به انتخاب گزینه دوم می کند چرا که :  الف - از اذن خداوند به مجازات برابر با جنایت که در ایه بالا به آن اشاره شده به هیچ وجه نمی توان برداشت کرد که اجرای چنین حقی , بر عفو و گذشت که به شهادت تاریخ همواره سیره رسول خدا (ص) بوده است ترجیح دارد  زیرا : گرچه قصاص حق اولیای دم است اما تکلیفی برعهده آن ها نیست و برخلاف آنچه به نظر می رسد و در سوره مائده ذیل ایه 45 ذیل حکم قصاص در کتب انبیای گذشته آمده گذشت و چشم پوشی  از قصاص و عفو جانی کفاره و جبران گناهان گذشت کنندگان خواهد بود . ( فمن تصدق به فهو کفاره له / پس هر که از آن درگذرد پس آن کفاره گناهان او خواهد بود )  ب - واقعیت این است که نه تنها بر اساس تحقیقات علمی و روانشناختی آرامش روحی و روانی بر اثر اقدام به انتقام و تلافی جویی ثابت نیست بلکه این نوع تحقیقات خلاف آن را گواهی می دهد.  ج - از منظر دیگر نیز اعتقاد به آخرت و عدالت مطلقه الهی در جهان پس از مرگ هم اقتضاء دارد که گناه هیچ گنهکار و ظلم ظالمی جبران ناشده ندانیم بنابر این چه جای نگرانی است است اولیای دم با گرفتن مال و یا در صورت بی نیازی بدون مطالبه آن از حق قصاص صرفنظر و به اعمال مجازات قانونی جنبه عمومی جرم اکتفاء کنند.